باز کردن چشم و گوش بچه ها به بهانه آموزش
آموزش هاي انحرافي کانال هاي تلويزيوني ماهواره اي و فيلم ها و مجلات مبتذل و غيراخلاقي، خطر شيوع ايدز و بيماري هاي ناشي از رفتارهاي نادرست جنسي را افزايش داده است.
بی بی سی فارسی (BBCPersian) با پخش گزارشی از پاکستان، به تمجید از طرح مسائل جنسی در مدارس روستایی واقع در ایالت سند پرداخته و آن را به عنوان ابتکاری جدید معرفی کرده است.
این برنامه که قالبی آموزشی دارد، با حمایت مالی یک شرکت نفت و گاز استرالیایی (bhp) انجام می شود!
رسانه دولتی انگلیس اصرار داشت در گزارش یادشده چنین القا کند که طرح مسائل جنسی برای دانش آموزان “ضرورتی اجتماعی” است که شریعت اسلام با آن مخالفت می کند.
این در حالی است که با وجود فراگیر شدن چنین روش های آموزشی در کشورهای به اصطلاح پیشرفته، آمار انحرافات اخلاقی، آزار و اذیت کودکان و تجاوز به عنف در این کشورها کاهش نیافته است.
اکنون سؤال اینجاست که آیا اصل آموزش مسائل جنسی در اسلام ممنوع می باشد؟
با یک جستجوی ساده در احکام اسلامی و متون فقهی موجود می توان به این نتیجه رسید که اسلام به اصل مسائل جنسی اهمیت ویژه داده است؛ به طوری که حتی برخی از آیات قرآن به این موضوع اختصاص یافته است.
بنابراین باید به آموزش آن هم توجه شود، ولی مهم این است که اسلام، نقش خانواده -مخصوصا مادر- را در این مسائل پررنگ تر می داند؛ هرچند سایر روش های آکادمیک با حدود خاص تعریف شده می تواند مفید باشد؛ وگرنه آنچه در دنیای غرب اتفاق افتاده، نتیجه اش چیزی جز افزایش ابتذال و بی بندوباری نبوده است.
تا جایی که کارشناسان و متفکران غربی، این نوع آموزش در سنین پایین را “مضر” ارزیابی کرده اند.
در واقع بازگشت به همان حدود دینی اصیل، راهگشاتر از نسخه های غربی است. در اینجا به صورت خلاصه «آموزش مسائل جنسی به جوان و نوجوان» را از دیدگاه اسلام بررسی می کنیم.
در مقدمه باید تأکید کرد که آموزش امور جنسي و دادن آگاهي هاي لازم در اين رابطه از مسائل ضروري و مورد نياز خانواده هاست. آموزش جوانان و نوجوانان درباره چگونگي رفتار صحيح جنسي و بيماري هاي ناشي از انحرافات جنسي داراي اهميت زيادي است.
شواهد گوناگوني حاکي از آن است که مردم و به خصوص نوجوانان و جوانان در اين مورد اطلاعات درستي ندارند و منابع يادگيري رفتار جنسي در بين آنان منابع قابل اطميناني نيست.
معمولا آنچه جوانان در اين باره مي دانند اطلاعات خياباني است که از افراد فاقد صلاحيت آموخته اند. نه پدر و مادرها، نه مدرسه و دانشگاه، نه رسانه هاي گروهي و نه مطلعين ديني، عموما مطلب مهمي در اين باره به جوانان نمي آموزند.
حتي جنبه هاي بهداشتي و چگونگي مقابله با بيماري هاي عفوني مقاربتي و ايدز نيز به آن ها آموخته نمي شود.
آموزش هاي انحرافي کانال هاي تلويزيوني ماهواره اي و فيلم ها و مجلات مبتذل و غيراخلاقي، خطر شيوع ايدز و بيماري هاي ناشي از رفتارهاي نادرست جنسي را افزايش داده است. بايد با آموزش صحيح به نوجوانان و جوانان، در ضمن دروس بهداشت و فيزيولوژي بدن و روانشناسي و تربيت بدني و امور خانواده و اخلاق و تعليمات ديني و يا از طريق برنامه هاي ويژه توسط تيم هاي متشکل از پزشک و روانشناس و متخصصان علوم تربيتي و ديني و اخلاقي، زمينه مناسبي براي مقابله با اين خطرها فراهم شود.
بديهي است تا در مورد امور مربوط به امور جنسي آگاهي هاي مورد نياز به جوانان داده نشود، آمادگي لازم براي مقابله با انحرافات جنسي و مفاسد و عواقب سوء ناشي از آن و نيز بيماري هاي مختلف جنسي و راه هاي انتقال آن حاصل نخواهد شد.
پدران و مادران شرعا وظيفه دارند آداب اسلامي را در اين رابطه به فرزندانشان بياموزند و آن ها را در اين رابطه تقويت کنند تا شيادان و آلودگان نتوانند فرزندان آن ها را بفريبند و آن ها را به وادي فنا و سقوط بکشانند.
نکات مهم در تربیت جنسی
الف) از مسائل بسیار مهم این است که فرزندان و جوانان بدانند در چه وضع و موقعيتي هستند و در رابطه با زندگي شخصي شان چگونه باید موضع بگيرند و به چه صورت و شيوه اي از خود و عفت و شرافت و شخصيت شان دفاع و حراست کنند.
خطر روابط ممنوع و معاشرت هاي آلوده بايد از دوران نوجواني به دختران و پسران آموخته شود. پدران بايد محرم راز پسران خود باشند و در اين زمينه رابطه تنگاتنگي با فرزندان پديد آورند و گفتني هاي لازم را در جهت رعايت عفت و پاکدامني به پسران بگويند.
از سنين نوجواني پدر بايد شيوه غسل را به پسر بياموزد و در اوان بلوغ و احتلام، حالت ها و وقايع اين دوران را به او تفهيم نمايد و احکام شرعي غسل و چگونگي آن را به فرزندش بياموزد.
مادر بايد از طريق پدر، درباره دگرگوني حالات پسر و غسل و احتلام و جنابت او باخبر شود و از قبل لباس و جامه زير او را جدا و حتي محل خواب او را تفکيک نمايد. در مورد دختران نيز اين اطلاع دهي در همين مقطع و توسط مادر بايد انجام بگيرد.
ب) در طول جريان تربيت و رشد، پدران و مادران بايد به فرزندان خود تفهيم کنند چه خطراتي در انتظار آن هاست؟ سر راه خانه تا مدرسه و برعکس چه آلودگي هايي ممکن است برايشان پديد آيد؟ چه افرادي در سر راهشان ممکن است سبز شوند و چه رسوايي هايي برايشان به وجود آورند؟
بخشي از آگاهي هايي که بايد به نوجوانان و جوانان به طور مستقيم يا غيرمستقيم داده شود، درباره بيماري هاي مقاربتي است.
اينگونه مسائل بايد به گونه اي به آن ها تفهيم شود که احساس نفرت از انحراف جنسی در دلشان پديد آيد و از فرجام آن نگران و بيمناک شوند و ضرورت حفظ خود از آلودگي ها را به خوبي دريابند.
اين آموزش ها بهتر است در لابلاي داستان ها و اتفاقاتي که براي ديگران پيش آمده بيان شود تا مايه عبرت و پند آن ها گردد.
ج) بخشي از آموزش هايي که در زمينه تربيت جنسي بايد مورد نظر باشد، آموزش هايي در رابطه با تقويت ايمان و اخلاق است. پرورش ايماني و اخلاقي مي تواند در حفظ فرزندان و جوانان از خطرات و تأمين سعادت آن ها خيلي مؤثر باشد.
بخشي از اين آموزش ها بايد در رابطه با حجب و حياي متعادل و موزون و عاقلانه باشد. از علل انحرافات در کودکان گاهي حجب و حياي شديد و زماني هم جرأت و جسارت و بي پروايي فوق العاده است.
د) از مسائل مهم در امر تربيت نوجوان و جوان، اشباع کردن آن ها از محبت به ويژه در زمان کودکي آنهاست. اشباع نشدن آن ها موجب پيدايش نارسايي ها و کمبودهاي عاطفي است که موجب هر نوع اختلال است و زمينه ساز بسياري از انحرافات جنسي جوانان است و اثر آن تا پايان عمر در افراد باقي مي ماند.
کودکاني که از محبت سيراب نشده اند، در همان اوان و يا در نوجواني و جواني به شدت در معرض خطرند. البته زياده روي در محبت و وابستگي شديد کودکان به پدر و مادر نيز موجب نوع ديگري از خطر است. پس بايد فرزندان را به گونه اي متعادل اشباع کرد تا دچار لغزش و خطر نشوند.
ه) به تدريج که پسران و دختران رشد مي کنند و بزرگ مي شوند بايد با دنياي متفاوت زندگي زن و مرد و به وظايفي که اين دو در زندگي دارند آشنا شوند.
البته اين به معناي بيدار کردن نيرو و قوه خفته و نهفته جنسي نمي باشد، بلکه هدف آن است که پيش از اينکه فرزندان ما به فکر مسأله اي بيفتند و يا چيزي را از زبان ديگران بشنوند، بايد به گونه اي سالم و معقول و همراه با وقار و عفت و منطقي، خطرات احتمالي و انحرافات را از آنان دور کرد.
بررسي ها نشان مي دهد که طرح اينگونه مسائل در قالب هايي مناسب و همراه با وقار و اخلاق که از هر نوع وقاحت دور باشد، از طرف افراد دلسوزي چون پدر و مادر، از لغزش هاي آينده فرزندان جلوگيري خواهد کرد.
در واقع آموزش اين مسائل توسط والدين و مربيان دلسوز به خاطر جلوگيري از بدآموزي و سوءاستفاده در اين زمينه است. والدين براي برخي از آموزش ها مي توانند از وجود معلمان و مربيانی که مجهز به تعاليم و ضوابط اخلاقي و انساني بوده و بدآموز و منحرف کننده نباشند، استفاده کنند.
آموزش هايي که به فرزندان و جوانان و نوجوانان در رابطه با زندگي غريزي و جنسي شان داده مي شود ممکن است به صورت مستقيم و يا غيرمستقيم باشد. در آنچه که مربوط به دستورات و تعاليم شرعي است سعي بر اين است که مستقيما مطالب به آن ها آموخته شود -همانگونه که در رساله هاي عملي مراجع تقليد وجود دارد- و در آنچه که ناشي از تحريکات و کنجکاوي هاست بايد سعي شود راه و روش غيرمستقيم به کار بسته شود.
مثلا برگزاري “جشن تکليف” براي دخترها و پسرها و تبريک وقت بلوغ آن ها نوعي از آموزش هاي غيرمستقيم است. بايد توجه داشت که آموزش مستقيم نيازمند پختگي و توانايي و تيزهوشي و دلسوزي خاصي است؛ چون از يک طرف بايد آگاهي هاي لازم را به فرزندان داد و از طرفي ديگر بايد مراقب بود اين امر سبب بيداري زودرس و بي موقع جنسي نگردد و موجب تحريکات زيانبار و باز شدن بيش از حد ضرورت چشم و گوش آن ها نگردد.
سن آموزش مسائل جنسی
یقينا در دوران کودکي و در سنين پايين تر از 7 سالگي ضرورتي براي آموزش مسائل جنسي وجود ندارد. توصيه هاي پيامبر گرامي اسلام و ائمه معصومين (ع) به والدين اين است که کودک در معرض ديد و يا حتي شنيدن صداي تنفس والدين در هنگام مقاربت جنسي آنان نباشد.
اين سفارش ها بيانگر آن است که اولا مرحله اي از تمايلات جنسي در آغاز دوره کودکي وجود دارد -گرچه کودک از آن آگاه نيست- و ثانيا عوامل بيروني ناهشيار بر رفتار جنسي تأثير مي گذارد.
در اين سن کودکان بسياري از اعمال و گفتار را تقليد مي کنند و با والدين خود همانندسازي مي نمايند. با آلت جنسي خود بازي مي کنند و مي خواهند جنسيت خود را شناخته، از تفاوت هاي جنسي مذکر و مؤنث آگاه شوند.
در اين مرحله هر پسر يا دختري به طور حتم از جنسيت خود آگاه مي شود و در پايان اين مرحله (حدود 6 سالگي) نقش جنسي خود را بايد به خوبي ايفا نمايد.
يکي از جلوه هاي تشخيص و شناخت نقش جنسيت در طول سنين مزبور -به ويژه شش تا 7 سالگي- ظهور و درک انگيزه هاي جنسي است. گويا در اين دوران غريزه جنسي کودکان تا اندازه اي هرچند کمرنگ خودنمايي مي کند و کودکان به تدريج آثار آن را به گونه اي احساس مي کنند.
از اين رو برخي از روايات اسلامي بر اين نکته تأکيد دارد که بستر کودکان و به ويژه کودکان ناهمجنس را از شش سالگي به بعد از يکديگر جدا سازيد. در مواردي نيز مادر از خوابيدن در کنار دختر 6 ساله خود منع شده است.
در واقع اسلام مي خواهد که غريزه جنسي در دوران شکوفايي خود رشدي طبيعي داشته باشد، زيرا در غير اين صورت بيم آن مي رود که کودک به بلوغ زودرس مبتلا شده، براي خود و اوليا و مربيان مشکلاتي به بار آورد.
مرحله اي از اين آموزش که اطلاعات او را در زمينه آميزش و ضوابط و احکام و آداب آن افزايش مي دهد، بايد در هنگام ازدواج و در آستانه آن انجام شود و زودتر از آن لازم نيست و تنها باعث تحريک بیجای او خواهد شد.
شما می توانید براي آگاهي بيشتر در این رابطه، از کتاب های زیر بهره ببرید:
1- رشد جسمي و جنسي در نوجواني، دکتر حسين لطف آبادي
2- خانواده و مسائل جنسي کودکان، دکتر علي قائمي
3- ازدواج مکتب انسان ساز، شهيد پاک نژاد
4- روانشناسي زناشويي
5- آداب آميزش
6- روانشناسي زن.
استفاده از عناوینی مانند انقلابیون، گروه جهادی، دولت اسلامی و.. برای تروریست هایی که دستشان به خون ملت هایی بی گناه آلوده است، به خوبی نشان می دهد که چگونه این رسانه ها هدف دار عمل کرده و در واقع تبدیل به تریبون گروه تروریستی داعش شده اند.