جهادگران ظهور

وقتی شما در این فضاها تصاویر، دل نوشته ها، نظرات، احساسات و … با افراد نامحرم به اشتراک می گذارید و یا با آنها گفتگو می کنید آیا در این گونه ارتباطات داد و ستد عاطفی رخ می دهد یا خیر؟

همه ی آدم ها نسبت به خود، خودآگاهی دارند ولی مدام توجیه می کنند. می گویند ما در محیط های مجازی یکدیگر را نمی بینیم. پس می توانیم هر حرفی را راحت بزنیم.

یک سوال از این افراد؛ وقتی شما در این فضاها تصاویر، دل نوشته ها، نظرات، احساسات و … با افراد نامحرم به اشتراک می گذارید و یا با آنها گفتگو می کنید آیا در این گونه ارتباطات داد و ستد عاطفی رخ می دهد یا خیر؟

وقتی که شما از انواع تصاویر و کلمات و روش هایی که در محیط های دیجیتال است استفاده می کنید برای اینکه احساس و حالات فکری و روحی خود را به طرف مقابل منتقل کنید در او هیچ حسی را ایجاد نمی کنید؟ در حقیقت قبل از اینکه شما با فکر او ارتباط برقرار کنید در دل و احساس او جا باز کرده اید.

این جا باز کردن در احساس و دل فرد نامحرم همان حریم حرامی است که شما وارد شده اید. من اجازه ی داد و ستد عاطفی به این عنوان که دل کسی را از آن خود بکنم ندارم. قطعاً من باید برای یک ارتباط سالم حرکت کنم. ارتباطی که فرصت فکر، اندیشه و عمل صالح و کارهای خوب و زیبا را بدهد.

ظاهراً گاهی اوقات ما وارد فضاهای مجازی می شویم و گفتگو های علمی و اعتقادی می کنیم. اما این فضاها ایجاد اعتیاد می کند. یعنی فرد مدام به دنبال این است که وارد آن شده با افراد مختلف گفتگو کند ونظرات آنها را داشته باشد. به این گفتگو کردن ها به عنوان یک رفتار ویژه ی روشنفکرانه و عالمانه نگاه می کند. این نقابی است که هوس بر روی رفتارهای ما می زند. اگر قصد ازدواج باشد باید ما آن را صریح کنیم. اما فضای وب فضای مناسبی برای ازدواج نیست. به این خاطر که ما در فضای مجازی، شخصیت مجازی داریم. از کجا من بدانم که این کسی که خود را به عنوان یک خانم معرفی می کند واقعاً یک خانم است و از کجا مشخص است که آقا نیست. از کجا معلوم که سن و ویژگی های واقعی خود را منتقل کند. خیلی اوقات برای اینکه افراد جواب این سوال ها را پیدا کنند با یکدیگر در بیرون قرار می گذارند. در این قرار شما از کجا می دانید که این فرد همان کسی است که در فضای مجازی به شما پاسخ داده؟ شاید آن پاسخ ها را خوانده و به سر این قرار آمده است.

متأسفانه الان ما در فضای دیجیتال دچار آسیب های جدی هستیم. اصلاً اقتضای فضای دیجیتال شخصیت مجازی است. وقتی که ما با انسان ها در دنیای واقعی مواجه هستیم بسیاری از ویژگی های شخصیتی آنها را نمی شناسیم. در فضای دیجیتال که اصلاً قابلیت شناخت وجود ندارد.

در ارتباط با نامحرم قرار است که ما حریم دل و خیال یکدیگر را اشغال نکنیم. من حق ندارم که دل و فکر کسی را مشغول خود بکنم . و در دل و فکر او برای خود یک جای ویژه و ممتاز از بقیه باز کنم.

گاهی اوقات هم کسانی که به نت دسترسی ندارند از طریق پیامک وارد این آلودگی می شوند. یعنی پیامک هایی بین افراد محرم و نامحرم رد و بدل می شود که بارهای عاطفی و معنایی دارد.

اشعار و جملات ادبی که مناسبتی هم برای آن درست می کنیم. این کار زمینه ی ایجاد یک ارتباط عاطفی می شود. در حقیقت فرصت داده ایم که ضمیر ناخود آگاه ما بدون هیچ جنگی فتح شود. این یعنی پیروزی نفس و هوا و هوس ما که هنوز تربیت جدی پیدا نکرده است. به همین خاطر باید فوق العاده مراقبت کرده و با احتیاط جلو رفت.

و خلاصه اینکه ارتباط با نامحرم در فضای مجازی همان آسیب هایی را در پی خواهد داشت که فضای واقعی دارد و دوری از این آسیب ها که موجب فساد فکر و ذهن و اندیشه انسان و در نهایت موجب فنای عمر می شود امری عقلی و ضروری است.